Zie Schildklierklachten

Subklinische hypothyreoïdie
Deze wordt in principe niet behandeld. Slechts bij persisterende klachten en na het onwaarschijnlijk maken van andere problemen wordt een proefbehandeling overwogen.

Aan de volgende punten wordt aandacht besteed:

Beloop
Motiveren van therapietrouw
Uitleg over de instelfase
Uitleg over de kans op restklachten
Uitleg over dosisaanpassing bij zwangerschap

Substitutietherapie
Gemiddeld is de onderhoudsdosering bij volledige uitval van de schildklier 1,6 μg per kilogram per dag (100 tot 125 μg), maar de interindividuele variatie is groot.

Start
Levothyroxine 25 μg 1 x dd
Bij ouderen (vanaf welke leeftijd is niet goed te duiden) starten met 12,5 μg dd.

Na 2 weken
Levothyroxine 50 μg 1 x dd

Na 4 weken
Levothyroxine 75 μg 1 x 75 μg dd

Na 6 weken
Consult om eventuele onduidelijkheden te bespreken en om een laboratoriumformulier mee te geven.

Na 10 weken
Bloedname (eerder is zinloos): TSH en T4

Aanpassingen van de dosis met 12,5 μg dd en met intervallen van telkens 6 weken te controleren totdat de juiste dosis bereikt is. Streef hierbij niet alleen naar normaalwaarden, maar ook naar normaalwaarden waarbij de patiënt zich goed voelt.

Controles
Deze gebeuren in het eerste jaar driemaandelijks en vervolgens jaarlijks, levenslang.
Slechts bij vermoeden van een lymfocytaire thyreoïditis wordt de patiënt aangeraden na zes maanden met de medicatie te stoppen en vervolgens 6 weken later op controle te komen na een bloedname te hebben laten verrichten.

Over de inhoud van de controles is weinig wetenschappelijke onderbouwing. Het is van belang duidelijk te maken dat restklachten zoals vermindering van neurocognitieve functies levenslang kunnen blijven bestaan.

Zwangerschap en lactatie
Bij het begin van de zwangerschap wordt de dosis van de levothyroxine verhoogd met 25 tot 50% (evidentie ontbreekt hierover). Controleren van TSH en T4 iedere 4 weken en subsequente aanpassing van de dosis levothyroxine. Direct na de bevalling wordt de dosis weer genormaliseerd. Lactatie en thyreoidsubstitutie gaan zonder problemen samen.

Interacties en bijwerkingen van levothyroxine
Overdosering kan zich kenmerken door nervositas, palpitaties, diarree, gewichtsverlies en psychische klachten. Jeuk ten gevolge van de hulpstoffen kan verholpen worden door verandering van merk.
Versterkte werking van orale anticoaggulantia en sympathicomimetica kan optreden. Verminderde werking van orale antidiabetica ook. Verminderde resorptie van levothyroxine komt voor bij gelijktijdig gebruik van antacida, calciumzouten, sucralfaat en ijzerzouten. De behoefte neemt eveneens toe bij gebruik van fenytoïne, fenobarbital, carbamazepine, rifampicine en ritonavir.

Centrale pathologie
Cardiale problemen
Zwangerschap van een vrouw die behandeld is voor hyperthyreoïdie
Overlegd met de internist wordt bij:
Ernstige, langdurige hypothyreoïdie
Moeilijk instelbare diabetes mellitus
Gebruik van fenytoïne, carbamazepine of ritonavir.